głos wołającego na puszczy
- głos wołającego na puszczy
głos wołającego na puszczy {{/stl_13}}{{stl_7}}'głosy, krzyki, przestrogi itp. niesłuchane przez nikogo, nadaremne, lekceważone': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przewodniczący apelował do rozsądku, niestety, był to głos wołającego na puszczy. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
głos — 1. Być przy głosie «mieć głos w dyskusji w danym momencie»: Wysoki Sejmie! Korzystając z tego, że jestem przy głosie – jeszcze minutę, pani marszałek – chcę powiedzieć o jednej rzeczy. S mowa 1991. 2. Dać głos «o psie: zaszczekać» 3. Dać, oddać… … Słownik frazeologiczny
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
puszcza — Głos wołającego na puszczy zob. głos 5 … Słownik frazeologiczny
wołać — żart. Buty wołają jeść «buty są dziurawe»: Muszę rozejrzeć się dzisiaj za nowymi butami, stare już wołają jeść (...). Roz bezp 1998. Coś woła o pomstę do nieba zob. niebo 4. Głos wołającego na puszczy zob. głos 5. Wołać wielkim głosem zob. wielki … Słownik frazeologiczny
wołać — ndk I, wołaćam, wołaćasz, wołaćają, wołaćaj, wołaćał, wołaćany 1. «wzywać, przywoływać kogoś, coś; wydawać głos, okrzyk; głośno krzyczeć» Wołać bagażowego, kelnera. Wołać dzieci na obiad. Wołać kogoś do telefonu. Wołać psa. Wołać na kogoś. Wołał… … Słownik języka polskiego
puszcza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} las pierwotny, zajmujący dużą powierzchnię, o specyficznej florze i faunie, niezmieniony przez działalność ludzką {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wołać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wołaćam, wołaća, wołaćają, wołaćany {{/stl 8}}– zawołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głośno mówiąc, krzycząc, przyzywać kogoś; zwracając się do … Langenscheidt Polski wyjaśnień
puszcza — ż II, DCMs. puszczaczy; lm D. puszcz «las dziewiczy, pierwotny, o dużej powierzchni, nie przeobrażony działalnością człowieka; czasem także: większy kompleks leśny» Dziewicza, głucha, nieprzebyta, pierwotna puszcza. Jechać do puszczy. ◊ Głos… … Słownik języka polskiego